BİLMEM

Ben yine yeniden şiirler yazarım aşk kokulu

Ama 

Sen üstüne alınacak kadar yürekli olur musun bilmem...

Bilmem; aşk denilince ne düşündüğünü?

Bilmem; sevmek yazar mı senin kitabında?

Bilmem; gönlündeki bu kakabalıkda neyin nesi?

Ama

Dedim ya

Ben şiir yazarım yine yeniden yazmasına da 

Sen diyebilir misin özlemiş beni benim onu özlediğim gibi okuyunca şirlerimi...

Sen bilmezsin öyle kolay yazılmaz şiir dediğin.

Nasıl anlatsam; nasıl yazıldığını bilmiyorum.

Bilmiyorum; anlatılır mı yürekte kanayan yaranın kalemin ucundan beyaz sayfaya kadar olan yolculuğu.

Neyse sen en iyisi boşver

Zaten şiir dediğin seven yürek işidir

Sevmek senin harcın olmadığına göre ben yazarım sen oku sadece...

Seninle konuşurum satırlar arasında

Bir mısrada hayallerimden bahsederim sana dair

Bir cümle sonunda sorarım sevmiş miydin sen de diye...

Göz yaşlarım ıslatır beyaz sayfayı buruşturup atarım, atıp yeniden başlarım yazmaya.

Yürek işte benim ki.

Cesaret de ben de

Sevgide

Ondandır kalemimin bu denli güçlü olması.

Ne deyim; yazdım hep bu yaşıma kadar ama olmadı hiç kendimi içinde bulduğum bir şiir, şiirden vazgeçtim bir mısra dahi...

İki kelimelik bir cümlede olurdu ya olmadı işte.

Yüreğim yüreksize düştü ne yapayım.

Varlığım hiç hissetmedi  özlendiğimi

Olmadı aşkımdan ölen

Olmadı 

Sahi nasıl sevmez insan onu canından öte seveni.

"Sevdiğin kadar sevilirsin" diyen şair yalan mı söylüyordu?

Sevmedi zerre kadar lakin saysaydı bari keşke.

Kimse bilmiyor ama ben en güzel şiirlerimi ona yazdım o yazıyormuş gibi kendime hitap ettim.

Sevgisizlik bu olsa gerek.

O alkış aldı şiirlerimle ben kimsesizlikten yalnız bir köşede özlemden ölürken

Sonra ne mi oldu

Vazgeçtim ondan vefasızlığını gömüp gönlüme ilk günki gibi çok severken.

Bir gün yaşattığını yaşarken anlayacak desem anlamaz

Çünkü;

Anlaması için benim kendime yazdığım gibi şiirler yazmalı kendine sevgiliden yazılıyor muş gibi ama o yürek sadece ben de var bende

 

Binnur Doğan